کاربرد کالیفرنیوم در پزشکی
در سال 1965 Shlea و Stoddard اولین کسانی بودند که ارزش کالیفورنیوم-252 برای درمان بیماران سرطانی به عنوان یک چشمه نوترون در براکی تراپی را تشریح کردند (1). ایالات متحده و انگلیس در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 اولین قدم را برای درمان کلینیکی انواع سرطان های انسان، با استفاده از نوترون براکی تراپی کالیفورنیوم-252 [NBT][1] ، برداشند. به دلیل علاقمندی در درمان اکسترنال با پرتو نوترون های سریع [EBFNT][2] تولید شده در شتاب دهنده، اولین درمان آزمایشی و زود بهنگام، تنها بر روی چند بیمار انجام شد. در سال 1976 دکتر ماریوما، بیمارستان دانشگاه کنتاکی، شروع به یک سری از آزمایشات کلینیکی NBT کرد، که بر روی درمان داخل حفره ای سرطان های GYN و دهانه رحم تمرکز کرد. دکتر ماریوما در کنتاکی طی دوره 15 ساله (1976 تا 1991 )، چند صد بیمار سرطان Cervical را درمان کرد و نتایج موفقیت آمیزی را بدست آورد (2). بر اساس آزمایشات موفقیت آمیز سرطان Cervical در کنتاکی، دکتر ماریوما به قصد گسترش آزمایشات NBT برای درمان داخلی، انواع زیادی از سرطان های دیگر، به بیمارستان هارپر دانشگاه ایالت واین نقل مکان کرد. در حال حاضر، بعد از مرگ ناگهانی ماریوما در سال 1995 آزمایشات کلینیکی هاپر ادامه داده نشد. در راستای تلاش های دکتر ماریوما چندین گروه در روسیه، جمهوری چک و ژاپن شروع به آزمایشات و مطالعات کلینیکی کردند.
