کارت fill در mcnp
يك ورودي غير صفر در دستور FILL=n كه در خط تعريف يك سلول نوشته مي‌شود، باعث مي‌شود كه سلول مورد نظر با سلول واحد شماره n كه با دستور U=n نشان داده شده است، پر شود.
ممكن است مقادير Fill درون پرانتز قرار داشته باشد (كه يك عدد انتقال و يا خود انتقال را معرفي مي‌كند). با استفاده از اين دستور Cos زاويه‌ها را معرفي مي‌كنيم و اگر خود زوايا مد نظر باشد آن را با *Fill نشان مي‌دهيم.
استفاده ديگري كه مي‌توان از دستور Fill نمود، اين است كه مي‌توان اولاً يك سلول را تبديل به يك شبكه با تعداد دلخواه المان كرد و ثانياً هر المان را با سلول واحد دلخواهي پر كرد. در اين حالت در جلوي دستور Fill=n بايد آرايه‌اي از شماره سلول‌هاي واحد دلخواه پركننده سلول‌هاي مورد نظر را قرار داد. اگر در اين آرايه عدد صفر باشد آن المان شبكه وجود ندارد.
براي استفاده از دستورFILL با ورودي آرايه‌اي ابتدا محدوده انديس‌هاي المان‌ها را با (:) مشخص مي‌كنيم، با اين كار اولاً موقعيت (0 ، 0،0) معلوم مي‌شود، زيرا المان‌ها از سمت چپ و پايين شماره‌گذاري مي‌شوند و ثانياً تعداد المان‌ها و با توجه به سلول، ابعاد آنها مشخص مي‌شود. به مثال زير توجه كنيد:
fill= 0=2 1=2 0=1 4 4 2 0 4 0 4 3 3 0 4 0
دستور آرايه‌اي بالا نشان مي‌دهد كه در سلول مورد نظر 12 المان وجود دارد. محدود تغيير انديس‌ها به ترتيب در راستاي x از صفر تا 2، در راستاي y از 1 تا 2 و در راستاي z از صفر تا 1 مي‌باشد.
بنابراين انديس المان‌ها به صورت زير مي‌شود (0،1،0)، (0،1،1)، (0،1،2)، (0،2،0)، (0،2،1)، (1،2،0)، (0،2،2)، (1،1،0)، (1،1،1)، (1،1،2)، (1،2،2). و المان‌هاي (0،1،0)، (0،1،1)، (0،2،1)، (1،1،0) و (1،2،1) با سلول واحد شماره 4، المان‌هاي (1،1،1) و (1،1،2) با سلول واحد شماره 3، المان (0،1،2) با سلول شماره 2 و المان‌هاي (0،2،0)، (0،2،2)، (1،2،0) و (1،2،2) وجود ندارند.
