دز کل: انباشت دز

مقدار دز بافتی در فاصله زمانی بی نهایت کوچک d_t، در زمان t پس از دریافت دز اولیه با آهنگ (D_0 ) ̇، برابر است با دز کل در فاصله زمانی T پس از رسوب ایزوتوپ عبارت است از که پس از انتگرال گیری، حاصل می شود.
برای یک زمان بی نهایت طولانی، یعنی مدت زمانی که طی آن ایزوتوپ کاملا از بین می رود.
«زمان بی نهایت طولانی» در موارد عملی متناظر است با تقریبا شش برابر نیمه عمر مؤثر. لازم به ذکر است که دز ناشی از واپاشی کل صرفا برابر است با حاصلضرب آهنگ اولیه دز ((D_0 ) ̇) در عمر مخیانگین ایزوتوپ پرتوزا در داخل اندام (⋋_g / 1). 
کل دز جذب شده 0/028 Gy از رسوب گوگرد پتوزا را دز انباشته این تابش در بیضه می گویند. دز انباشته را به صورت دز جذب شده از یک عمل معین یا از یک پرتو گیری معین تعریف می کنند. اگر چه انباشت دز در این مثال مربوط به ایزوتوپ پرتوزای رشسوب یافته در داخل بود، ولی مفهوم آن برای تابش ناشی از چشمه های خارج از بدن نیز همانند تابش ناشی از چشمه های خارج از بدن نیز همانند تابش ناشی از ایزوتوپ های پرتوزای داخلی قابل استفاده است. 
در مثال بالا، رفتار بیشضه طوری است که گویی ایزوتوپ پرتوزا فقط در یک محل انباشته شده است، در صورتی که ایزوتوپ پرتوزا اغلب در بیش از یک قسمت ذخیره می شود. مواد رسوب شده در هر قسمت از سینتیک مرتبه اول پیروی می کند، و با آهنگ دفع خاص خود تخلیه می شود. مثلا معلوم شده است که سزیم به طور یکنواخت در تمام بدن توزیع می شود، اما بدن انسان طوری رفتار می کند که گویی سزیم در دو قسمت انباشته شده است. یک قسمت شامل 10% بار بدنی کل با نیمه عمر احتباس 2 روز، و قسمت دیگر شامل 90% محتوای سزیم بدن با نیمه عمر دفع 110 روز است. بنابراین، منحنی احتباس سزیم از معادله زیر به دست می آید.
که در آن (q(t بار بدنی پس از گذشت زمان t از رسوب مقدار q_0 از ایزوتوپ سزیم در بدن است. مقدار 10% بار کل در قسمت اول و 90% در قسمت دوم رسوب می کند. معمولا اگر بیش از یک قسمت وجود داشته باشد، بار بدنی پس از گذشت زمان t از رسوب مقدار q_0 از رابطه زیر به دست می آید
که در آن q_10،q_20،........،q_n0 به ترتیب مقدار رسوب اولیه در قسمتهای 1، 2، ...، و n، و ⋋_1 ،⋋_2،...، و⋋_n آهنگ دفع مؤثر از قسمت 1، 2، ...، و n را نشان می دهد. چون فعالیت هر قسمت سهمی در دز اندام یا بافت بدن دارد، معادله (31.6) برای موارد چند قسمتی چنین خواهد شد